portretten van honden en hun baasjes
Een mini Lassie, denk ik als ik Dana zie. Dorieke vertelt me dat Dana een Sheltie is.
"Een Sheltie is een Shetland sheepdog. We kregen Dana als puppie en ze is nu zeven jaar. Mijn moeder was eigenlijk bang voor honden en wilde daarom alleen een kleine hond. Wij waren zo blij dat we een hond kregen. Dana is heel lief. We hebben soms wel veel haren in huis, dat vindt mijn moeder dan weer minder leuk."
"Wobke is nog jong, hij is nu een jaar. Ja, het klopt dat teckels eigenzinnig zijn en dat is Wobke zeker ook. Dit is onze tweede hond. De eerste was een Weimaraner. We hoorden van tevoren dat dat een moeilijke hond zou zijn om op te voeden. Maar hij was eigenlijk erg gemakkelijk. Wobke is wat dat betreft een stukje eigenwijzer."
[maxbutton id=”1″]
New York. We zijn in het noorden van Brooklyn: Williamsburg. In Bedford Avenue neemt Paulo de tijd om te poseren. "Dit is Pistola. Hoe je dat schrijft? Kijk maar op haar naamplaatje. Wij wonen hier in de buurt. Ik kreeg Pistola toen ze een pup was en ze is nu zeven jaar."
[maxbutton id=”1″]
We zijn op Vlieland voor Into The Great Wide Open. ’s Avonds tegen de schemering fietsen we langs het wad en daar is een man bezig. En hij heeft een hond bij zich. Het is een prachtig gezicht.
“Ik heet Jan Soek en dit is Hessel. Ik ben aan het zeepieren steken, dat doe ik al zo’n veertig jaar. Nu heb ik er 88 in de emmer, dat is ongeveer een tientje waard. Ik denk dat ik er zo maar eens mee stop voor vandaag. De pieren verkoop ik bij mijn boot daar in de haven, waar ik woon. Je komt er straks wel langs.
“Hessel wordt in november zes jaar, hij is een Friese stabij. Hij was twee toen hij bij mij kwam. Ik had een andere naam in gedachten maar hij heette al Hessel.”
“Hessel blaft tegen de krabben en speelt ermee. Het is de vraag of de krabben dat zo leuk vinden. Ja, ik ben een Vlielander, woon hier al vanaf 1983 maar kom oorspronkelijk uit Den Helder.”
"Ivy barst van de energie. Ze is geboren in januari 2014. Er was een nestje van zeven pups en toen ik kwam kijken klikte het meteen met Ivy. Ik ben er van overtuigd dat de baas niet alleen de hond uitzoekt maar ook andersom. De hond kiest een baasje"
"Ivy is pas gesteriliseerd en heeft nog een wondje op haar buik. Daarom loopt ze nu aan de riem, want ze is dol op water maar ze mag er nu even niet in. Ze is gewend om los te lopen, lekker rennen. Daar is hier ook alle ruimte voor."
"Dit ras, de Duitse staande langhaar ken ik al van jongs af aan want mijn ouders hebben ook altijd deze honden gehad. Ze zijn energiek, sterk en heel alert, echte jachthonden. Je ziet dat ook heel goed aan het gedrag van Ivy in het veld."
"Ze zal nooit echt dieren pakken hoor, maar ze ruikt ze wel. Ze luistert goed naar mij maar moet ook nog wel wat leren. Het is een pittige dame, ze mist het loslopen wel nu. Nog een paar dagen, dan kan het weer."
Deze foto's van Ivy en Janet zijn gemaakt op de Landjes in Marsdijk, Assen.
[maxbutton id=”1″]
Wat een grappige naam voor zo'n klein hondje.
"Ja dat is eigenlijk ook begonnen als een grap. Op vakantie in Polen een paar jaar geleden had ik zo'n soort hondje gezien. Ik heb toen tegen vrienden gezegd dat als er ooit een nestje zou zijn ik er graag een van wilde. Veel later hadden ze spontaan een puppy voor me meegenomen. Toen had ik dus ineens een hond! Dat was even wennen maar ik ben heel blij met Buffel. HIj is net twee geworden en hij is altijd bij me, gaat ook mee naar mijn werk. Ik ben kapster en Buffel heeft zijn eigen plekje in de keuken, hij komt niet in de salon. Dat gaat prima zo. Op het moment is hij vrij rustig maar er zit veel pit in hoor. Dat is het Jack Russell element."
[maxbutton id=”1″]
Vedder is een vrolijke Duitse herder die geniet van de aandacht tijdens het fotograferen. Hij is heel levendig en houdt niet van stilzitten. Favoriet speeltje is een zware houten bal. Ché: "Hij luistert niet echt goed naar mij. Hij luistert vooral naar mijn vader". Vedder is geboren in 2012 en dankt zijn naam aan Eddie Vedder van Pearl Jam.
[maxbutton id=”1″]
Sandra: "Toen Akira een jaar was heb ik haar gekregen. Ze heette toen Anita maar daar heb ik Akira van gemaakt. We zeggen eigenlijk altijd Kira. Ze komt uit Spanje, ze is een Gordon setter en en ze is nu vijf jaar. Kira was snel gewend bij ons, na twee weken kon ik haar al los laten lopen. Ik wil zelf liever niet op de foto maar je mag wel foto's maken van Akira met mijn zoontje Miquel."
Miquel wordt volgende week acht jaar, is een vrolijk jongetje en ook nog eens heel fotogeniek. De foto's zijn gemaakt op het veld in het Lariksbos in Assen.
Zomer 2017, het jaar is halverwege.
Portretten maken van honden en baasjes blijkt niet zo eenvoudig te zijn als je zelf een jonge hond bij je hebt. Die een echte spring in het veld is. Die je dus steeds in de gaten moet houden. Die met de andere honden alleen maar wil spelen.
Kortom, mijn plan om in 2017 verder te gaan met het HOND en BAAS project moet nog even wachten.
Toch een aanvulling: deze zomerse strandfoto's van Beer en Ella op Schiermonnikoog.
Op de Brink in Assen lopen Max en Rob. Even voor de duidelijkheid: Max is de hond en Rob is de baas. Rob: "Max is een kruising cairnterriër en hij is 12 jaar oud. Hij is het gewend op de foto te komen, mijn vrouw fotografeert hem vaak. Max houdt erg van aandacht, vooral van vrouwen. Met mannnen heeft hij wat minder op. Hij wil ook graag aangehaald worden. Zodra je daarmee stopt gaat ie blaffen, want hij wil dat je doorgaat."
[maxbutton id=”1″]
"Bobbie schrijf je met ie, echt Hollands he. Hij is drie jaar oud en hij komt uit Urk. Hij is verwant aan het ras…, daar kan ik nu even niet op komen. Ja, ik heb altijd honden gehad. Vroeger had ik bouviers, soms wel drie tegelijk. Maar nu ik wat ouder ben is een wat kleinere hond beter. Bobbie heeft een bandje om z'n snuit omdat hij soms wel eens fel kan reageren op een andere hond. Maar het stelt niks voor hoor."
"Vroeger gingen we altijd met vakantie naar Texel. Na mijn pensionering zijn we op Texel gaan wonen, aan de rand van Den Burg. Dat is nu alweer 17 jaar geleden. Het is wel jammer dat Texel steeds drukker wordt. Dat wordt nog erger nu Lonely Planet het eiland in de top tien van Europese bestemmingen heeft gezet. Het is goed voor de horeca maar de Texelaars zijn er niet zo blij mee."
In Den Burg zie ik drie mensen met drie prachtige honden. Ze komen uit Duitsland en willen wel op de foto. We lopen naar de apotheek waar een rustig plekje is. Ik maak eerst een paar foto's van Ronny met baasje Gisela. Wolfgang bleef helaas grotendeels buiten beeld.
"Ronny is een mix van rassen en komt uit Roemenië, gered van een Tötungsstation."
Als er niemand was gekomen om hem te adopteren zou deze hond er dus niet meer zijn geweest. Gelukkig heeft Ronny een goed tehuis gevonden.
Gisela en Wolfgang en Ronny zijn op Texel met de buren en hun honden. Ze wonen in het Ruhrgebied.
"Dit zijn Australian shepherds. Kira is de zwart-witte hond en zij is twaalfenhalf. Zij is de moeder van Ari van zeven jaar. We komen uit het Ruhrgebied en zijn hier op Texel met onze buren."
En die buren, dat zijn de baasjes van Ronny.
O jee, nu moet ik ineens Duits praten. Het kost me vandaag wat moeite om op de juiste woorden te komen maar gelukkig begrijpt Birgit me wel.
"Dine is bijna zeven jaar en ze komt uit Fuerte Ventura in Spanje. Ze is voor 90% Bardino. Ze is bij mij gekomen toen ze een jaar was. Ze was toen getraumatiseerd en erg angstig maar dat is helemaal goed gekomen. We wonen in Bielefeld, Nordrein Westfalen. Dine is een rustige hond, ze is meer gericht op andere honden dan op mensen."
Dit is echt een opvallende hond omdat hij zo groot is. Ik heb nog nooit zo'n hond gezien. Frank vertelt dat het ras Landseer heet.
"Het is een meisje, ze heet Guusje en ze is zeven jaar. We zijn hier twee weken op vakantie op een camping, nu voor de derde keer. Dat gaat prima met Guusje. We komen uit Apeldoorn."
Dit is een schilderij van de Victoriaanse kunstenaar Edwin Landseer. Hij schilderde deze honden vaak en naar hem is het ras genoemd.
Texel, zaterdagmiddag. Het is nogal druk in het centrum van Den Burg. Veel toeristen en heel veel mensen met een hond. Of met twee honden. René heeft er eentje: Karel. Ik vind Karel een mooie hond met een stoer hoofd. Dit is de eerste Schotse terriër die ik fotografeer.
"Je ziet dit ras ook niet zoveel. Karel is twee jaar oud en nu mee op vakantie. Hier in het dorp heeft hij veel te kijken, hij volgt alles. We komen uit Putten en zijn drie weken op Texel in een huisje. Dat bevalt heel goed want we zijn hier nu al voor de zesde keer."
Bij een straattekenaar in 42nd street vlakbij Bryant Park zie ik een meisje met een slapend jong hondje in haar armen.
Francesca: "Hoe moet ik gaan staan, maakt niet uit? Oke, da's makkelijk. Dit is Kai en hij is nog maar tien weken. Ik heb hem nu twee weken en hij is zo lief, misschien wel de beste hond ooit. Mijn eerste hond is van ouderdom doodgegaan. De tweede is er nog maar is thuis in Westchester gebleven. Kai is een pitbull maar echt heel lief. Pitbulls zijn geweldige honden, als je er maar goed mee omgaat."
Op 5th Avenue in Manhattan zie ik Otto zitten met hond Rizzo die diep in slaap is. Als ik hem vraag of ik foto's mag maken is Otto wat terughoudend want hij heeft slechte ervaringen met fotografen en journalisten. Als ik wat nog wat meer vertel over mezelf en dit fotoproject wordt hij wat toeschietelijker. "O je komt uit Holland, ben ik wel eens geweest, ik ken met name Den Haag. Mijn hond Rizzo is ongeveer tien jaar oud en heeft een hoop meegemaakt. Hij is een keer aangereden en behoorlijk gewond. Hij moest weer helemaal revalideren en kreeg fysiotherapie. Het is weer redelijk goed gekomen maar hij is wel wat motorisch gestoord gebleven. Ik ben zelf geboren in Brooklyn en nu hier beland. Heb wel een plek voor mezelf."
We zijn in de wijk Chelsea in het Westen van Manhattan, vlakbij de Hudson rivier. Dit is de buurt van de kunstgaleries. Daar had ik graag een aantal van willen bezoeken, waaronder PACE. Maar vandaag is vanwege Memorial Day alles gesloten. Dat is jammer maar gelukkig zie ik in deze stille straat wel een fotogeniek koppel met een mooie hond. En ze gaan graag even op de foto. Grappig aan deze hond is dat een oor rechtop staat en het andere hangt. Jonathan, die al zijn hele leven in deze buurt woont: "Dit is Cece en ze is een jaar oud. Cece is een hound mix (een mix van jachthonden). Ze huilt wanneer ze happy is."
Dat laatste klinkt in het Nederlands een beetje gek maar wij hebben nu eenmaal niet een woord als howls.
Manhattan, Bryant park. Vandaag is het de laatste maandag van mei: Memorial Day, een officiële feestdag in Amerika, een vrije dag. Het is nog vroeg in de ochtend en het heeft geregend. Daardoor is het niet meer zo benauwd als de voorgaande dagen. Het park is vrijwel verlaten. Ik loop er langs op weg naar de metro maar zie dan een man met twee hondjes.
Eerst wil hij zelf niet op de foto omdat hij net gesport heeft. Ik mag dan wel foto's van de honden maken. Maar als we in gesprek raken verandert hij van gedachten. Dat is mooi, het gaat tenslotte om hond én baas.
Konstantin komt uit Moskou en is met zijn gezin en de honden een maand lang op vakantie in de VS. "We zitten in een hotel op Times Square en dit park is wel fijn. Je mag hier niet overal komen met honden is mij gebleken. De lichtbruine hond is Victoria want she is a winner. Ze is vijf jaar en de zwarte heet Taurus, hij is vijfenhalf. Nee, ze zijn geen familie van elkaar."
Op mijn vraag wat hij van New York vindt moet hij even nadenken. "Het valt me mee, het is niet zo erg als ik had gedacht. Mijn kinderen vinden het hier geweldig, vooral de oudste van veertien. Ze verheugen zich ook al op Las Vegas en Los Angeles. Wat de tattoo op mijn arm betekent? Het staat voor emoties: happy, sad, angry en love. Hij is nog niet af, mijn arm komt vol tot aan mijn pols. Er komen ook nog tattoos over mijn drie kinderen. Hoe die eruit gaan zien, daar denk ik nog over."
We hebben niet veel over zijn honden gesproken maar ik kan wel zien dat Konstantin heel zorgzaam voor ze is.
Brooklyn, Coney Island. Johnny: "Ja natuurlijk, maak maar foto's. Dit hondje is Scrappy Jack. Ik denk dat hij nu ongeveer vijf is. Twee jaar geleden heb ik hem gevonden in Harlem bij een vuilnisbak. Iemand had hem daar gewoon achtergelaten. Hij was ziek en ondervoed. Nu is hij helemaal gezond en een blije hond. Toen we net hier aan kwamen was hij meteen helemaal enthousiast. We wonen in Washington Heights en gaan in de zomer vaak naar Coney Island."
Inmiddels is vriendin Jennifer er ook bij gekomen. Ik vertel dat ik het eigenlijk jammer vind dat Coney Island nu zo gerenoveerd is. Jennifer: "Toen wij onze eerste date hier hadden was Coney Island nog helemaal vergane glorie. Ja, ik kan me voorstellen dat het toen voor een fotograaf veel interessanter was."
Het is weer een warme dag en we bezoeken Coney Island, net als Melissa en Emmarie. Voor het metrostation mag ik een paar foto's van ze maken. Melissa: 'Dit is Tinkerbell en she is my baby. Ze is een Pomchi, dat is een kruising van Chihuahua en Pomeranian. Ze is nu vijf en toen ik haar kreeg was ze een week oud. Ik heb haar zelf met een flesje grootgebracht. Ja, ik laat haar altijd uit in de wagen. Ze gaat er alleen even uit om haar behoefte te doen.'
Ik kom uit het metrostation Coney Island en zie twee vrolijke dames en twee hondjes. Een van hen is Emmarie. Ze neemt even de tijd om echt te poseren. 'Dit is Sakura. Ze is een mix poodle en ze is nu een jaar en zeven maanden oud. We gaan gezellig een dagje naar het strand met de babies.'
Vanuit midtown Manhattan gingen we met de metro (ca. 45 min.) naar de Verrazanobrug. De brug verbindt Brooklyn met Staten Island. Dit is echt een compleet andere wereld dan Manhattan maar net zo goed een deel van New York City. Er is een mooi wandel- en fietspad langs het water en veel bankjes. Er komen nogal wat honden langs, vaak met een jogger dus die zijn snel weer weg. Donna en Michael doen het wat kalmer aan en ik mag foto's maken. Natuurlijk met deze prachtige brug op de achtergrond.
"De Siberische Husky heet Dondi en is vijf. Valentine is een chocolade labradormix van tweeëneenhalf. Ze zijn allebei rescue dogs en kunnen het heel goed samen vinden. Er zijn veel honden waar een nieuw thuis voor wordt gezocht. Er zijn allerlei redenen waarom mensen niet meer voor hun honden kunnen of willen zorgen. En soms worden honden gewoon aan hun lot over gelaten. Dan komen ze dus in een van de asiels terecht. Als zich geen nieuwe eigenaar meldt worden veel honden afgemaakt in een kill shelter."
"Om een hond uit het asiel over te nemen gelden strenge regels. Men wil er absoluuut zeker van zijn dat de hond een goed tehuis krijgt."
Hudson Yards is een gebied in Manhattan dat volop in ontwikkeling is. Er wordt veel gebouwd. Ter hoogte van het Javits Center zie ik een stel wandelen met een pluizig bruin hondje. Gale wil wel op de foto met Rudy.
"Ik kreeg Rudy als pup en hij is nu zeven jaar. Hij is een toy poodle. Zijn ouders waren showhonden maar Rudy was daar niet geschikt voor omdat hij een overbite heeft."
Manhattan, NYC. In de 44e straat kom ik ter hoogte van 10th ave Andrew tegen. En wat leuk, hij is meteen enthousiast om op de foto te gaan.
Hailey van drie is de donkerbuine hond, ik geloof een Amerikaanse Stafford. Lucy, de kleinste, is nog maar zes maanden. In mijn slordige aantekeningen lees ik German, Sheba en Anan – wat moet ik daarvan maken. Na wat googelen kom ik tot de conclusie dat Lucy een kruising zou kunnen zijn van een Duitse herder met een Shiba Inu. If you read this Andrew, correct me if I'm wrong.
Haley en Lucy zijn allbei rescue dogs. Dat bekent dat ze uit een asiel komen.
Op de dag dat er vanwege de ijzel op straat wordt geschaatst mag ik foto's maken van Auke en zijn twee schnauzers.
"Je mag best foto's maken want ik ben trots op mijn honden. Wanneer? Nu meteen? Oke, het zijn dwergschnauzers en ze zijn wel familie van elkaar maar komen niet uit hetzelfde nest. Amore is zes jaar en zij is de tante van Maritsa die tweeënhalf is. Maritsa's moeder is een halfzusje van Amore. Ik heb al dertig jaar schnauzers en ik vind deze grijze kleur het mooist. Peper en zout noem je dat. Nee hoor, ze krijgen geen koude voeten nu. Als je er maar voor zorgt dat de kussentjes van de voetzolen niet uitdrogen."
"Bruun is elf jaar oud. Hij is een Friese stabij en er zit misschien ook iets van een wetterhoun in. Bruun was altijd samen met zijn zus Silke uit hetzelfde nest. Helaas moesten we Silke in de zomer laten inslapen. We missen haar nog steeds. Silke was altijd de drukste van de twee en Bruun is wat rustiger. Als we gingen wandelen met de twee honden liep Bruun altijd vooraan. Toen Silke er niet meer was keek hij in het begin steeds achterom om te zien waar ze bleef."
"Dit is Beer, een labradoodle van anderhalf. Hij is net getrimd, is nu niet op z'n mooist vind ik. Beer is een hele lieve hond, ook met de kinderen. En hij haart helemaal niet uit. We gaan er nog een labradoodle bij nemen. Dat zal een zwarte of lichtbruine zijn."
"Diesel is een boomer, maar we weten niet precies wat voor mix hij is. Voor een boomer staat hij nogal hoog op de poten. Ook zijn kleur is wel bijzonder. En meestal voelen boomers zacht aan maar Diesel heeft echt ruig plukhaar."
